"Kara koyunuz biz, çürük yumurtalarız..." C. J. S.
Bir kış gecesi kabusu… İnsanı yok eden şeyler var. Şeyler… Mesela tuvalet klozeti kapağı, sararmış ve kirli. Değiştirmek istiyorsun sürekli ve zamanın yok. Her seferinde o boktan sararmış rengine takılıyorsun, bunu değiştirmem gerekiyor diyorsun içten içe. Her seferinde unutuyorsun, her seferinde erteliyorsun ve her birinde o sararmış renge bir daha katlanıyorsun. Fakirlik değil bu, boş vermişlik biraz. Biraz ondan, biraz…
Yorum BırakBir kış gecesi hikayesi… Ne fırtınada soğuğa küserim ne de ayağıma değen taşa küfrederim. Hepsi olması gerektiği gibi, her şey yerli yerinde. Tolstoy’un itiraflarını okudum geçenlerde. Boş beleş arayışlar ve eninde sonunda bulamayış. İnanca sığınma ve kendinden kaçma ile sonlanan bir hayat. Çok güzel dostum, her şey üstüne üstüne gelecek ve sonrasında yaşlanıp öleceksin. Zenginsin ve sırtın yumuşak yastıklara alışık…
Yorum BırakDüşünüyorum, sorguluyorum, arıyorum, kaçırıyorum, yakalıyorum, karıştırıyorum, kayboluyorum ve bir türlü akıl sır erdiremiyorum olana bitene. İki tane adam var mecliste ikisi de işçi partili, biri geçenlerde mecliste konuşan Erkan Baş diğeri ise malumunuz Barış Atay. Hiç sevilmeyen adamlar, konuştukları, haklarını korumaya çalıştıkları işçiler tarafından sırf komünist diye dışlandıkları adamlar. Ülke adına doğru dürüst muhalefet yapabilen iki kişilik devasa bir yapı.…
Yorum BırakTrabzon meydandaydım birkaç gün önce ve nerede yaşarsam yaşayayım nasıl bir nefretle birlikte var olduğum bir kez daha hatırlatıldı. Bir zavallı var oluş, iki gereksiz tarafından dövüldü ve ben sadece kalakaldım öylece. Şiddete alışığım, ancak diğerlerine uygulanana karşı yumuşamışım, ilk çıkarım bu. Şiddeti gerçekleştirenler bunu var oluşlarının gerekçesi kılarak o yüzünü gözünü dağıttıkları şişman ve tek bir yumruk dahi atamayan…
Yorum Bırak11 Ara form… Üvey evladım Yusuf’la birlikte Beylikdüzü civarından Silivri otobüsüne binmek zorunda kaldık. Diğer türlü metrobüs ve minibüs yapmak zorunda kalacaktık ki yolculuk maliyetimiz iki ya da üç katına çıkacaktı. Tüyap’a kadar her şey yolunda gitti, ardından öyle doldu ki otobüs ancak havalandırma deliklerinden nefes alacak hale geldik. Deve bağırtan yokuşundan aşağı tıngır mıngır inerken arkada oturan ama belli…
Yorum Bırak10 Yalnız gezi parkına gelmeden evvel sosyal katmanlarımıza iki yeni grup daha katıldı, “Damdaki Kemancı” filmini seyretmeden ölmemesi gereken pek arada kalmış sevgili Arafilerim. Evet, ne derdi o filmde sevgili Yahudi gencimiz; “Mutlu olmak, yoksul bir terzinin de hakkıdır.” Kuşkusuz, Allah dünyayı var ederken milenyum itibariyle urfa’nın tapusunu Sedat Bucak’a vereyim, yirmi bin insanı da kapısına kul köle edeyim, arabasının…
Yorum Bırak9 Umulmadık şeylerle çerçeveliydik aslında. Yapının asıl sahibi ki her türlü ad yakıştırılabilir kendine, kurguyu kendine has gizemler ve çözümsüzlükler üzerine planlamış olmalıydı. Her insanın idrakinden bağımsız ve her birinden ayrı ayrı beslenen. Anlayamıyordunuz, aklınız, varlığınız ve evren vardı sadece ama her ne olursa olsun evrenle uzlaşmak zorundaydınız bir şekilde. Diğer yandan İ. Melih Gökçek diye bir şey vardı bir…
Yorum BırakSarmal Öptüğümün Gandalf’ı kaçıncı günün şafağı oldu, halen ortada yoksun, Godot bu kadar beklenmedi anasını satayım… Evet, yenilgi kuşağı, kırkını deviren adamlar evreninde yitip gidenlerin parasız, borçlu, sevgisiz, hımbıl, teneke bireylerinden kıdemli tarafından uzatmalı itin biri olarak küçük oğlumun matematik ile başının dertte olduğunu bildiren ve etüde katılması gerekliliğinden dem vuran sevgili matematik öğretmenimizin güzel başlangıcıyla günü yarıladık şükürler olsun…
Yorum BırakÇünkü o aptaldır ve farkında din ya da senin kutsal atfettiğin her ne varsa o olmazsa kendi varlığının da bir hiç olduğunun. O kaşır, o yer, o beslenir, o büyür, o saldırır, o sürekli senin bu zaafından yararlanır. Varlığı senin inancına bağlıdır. Sen Allah’a ya da Valhalla’ya inanıyorsun bu fark etmez. İnanman yeterli, o bunu öper, okşar, sever, büyütür ve…
Yorum Bırak8 Sistem, sistem, sistem, çevirip durdum zihnimde bir süre kadar bu sihirli kelimeyi. Fırsatını bir yakalasam kendimce toplu resim çekme faaliyetini deneyeceğim ama benimki iktidar yalaması olmadan evvel Alev Alatlı’nın yıllar önce yaptığı ve halen devam etmekte olan “or’da kimse var mı?” serisinden çok farklı olacak. Aynı havayı soluyoruz ama benim Türkiye’m merhum George Orwell’i Sauron’u alkışlatan Alev Alatlı’nın tasavvurunun…
Yorum Bırak
