Pazar Yazıları – 0028

Çünkü o aptaldır ve farkında din ya da senin kutsal atfettiğin her ne varsa o olmazsa kendi varlığının da bir hiç olduğunun. O kaşır, o yer, o beslenir, o büyür, o saldırır, o sürekli senin bu zaafından yararlanır. Varlığı senin inancına bağlıdır. Sen Allah’a ya da Valhalla’ya inanıyorsun bu fark etmez. İnanman yeterli, o bunu öper, okşar, sever, büyütür ve sömürür. Seni bir ömür inançların üzerinden kullanır ve hep beraber bitersiniz eninde sonunda. Asalaktır ve seni inancın üzerinden aslında varlığının değersizliğini sana unutturacak hikayelerle vardır. Hikayelere inanma istencin üzerinden boğar seni ve son nefesini verene kadar bile isteye birlikte yaşarsınız. Önceden asalakların konaklarını istemsizce istila ettiğini düşünürdüm, şimdi görüyorum ki siz asla kurban değilsiniz, siz asalaklarınızın gönüllü kölelerisiniz. Köle olmayı reddeden bir ruha ancak bunu dillendiremeyen aşağılık bir bedene sahipsiniz. Varlığınız evrimin yüz karası olarak devam etmek zorunda ve evrilele evrile, öpüle sikile, devam edeceksiniz. Güce tapan şerefsizler ve kendini kurtaran kaptan olarak. Yoksunuz, hiç de olmadınız, sadece bir müddet boşluğu doldurup, yiyip, içip, sikip gittiniz. İki nesil sonrası kimsenin anmayacağı kayıp mezar isimlerinden ibaretsiniz. Ben mi? Ben zaten öyleyim. Alayınızın mezarına tüküren alayınızın mezarına tükürdüğü bir hiçlikten ibaretim!